BÜYÜK BİR AŞK
Büyük Bir Aşk
Ve ortalık duruldu artık
Oyun havaları duyar gibiyim
Leopar gibi hırçın
Kartal kadar yırtıcı
Aslan kadar haşmetli olmama
Ne gerek varmış güzelim…
İncecik bir tülden
Leke tutmayan bir duyguymuş
Korku demek yanlış olur
Nasıl bir duygu, anladım
Umduğum gibi çıktı her şey
Reellik ağır bastı, gerisi varsayım
Umduklarımı bulduğum için rahatım…
Sadece bugünü değil,
En zor denen anları
Ve geçmek bilmeyen zamanı,
İkimiz yan yanayken aşmak kolay
Yarınımızı yaşıyoruz ve
Onlar dediklerimiz
Rasyonel bir çizgide anlıyor, omuz veriyor bize…
Bundan sonra tutmak zor
Uçarken kuşları havada…
Böyle mutlu ve rahat olmak
Ürkmeden yazıp karalamak
Yorgunluğu hissetmeden
Ümidimi kaybetmemiş olmak
Kazanılabilecek en büyük armağan…
Aşk
Bazen düşününce
İrkildimse de
Razıydım sonuca, savaşmak olsa bile
Artık akışına bırakabilirim
Şaşkınlık vermez artık düşüncelerim
Kolay oldu galiba, evet evet kolaydı be güzelim…
“FOLLOW FIRST SYMBOLS” VOLKAN YÜCEDAĞ (16 Kasım 1988 İ.Ü.S.B.F. Kantin)
VOLKAN YÜCEDAĞ
Günden güne büyüyen, gelişen ve dönüşen aşkımızın imzası.
Aradan geçen yılların sayısının hiç bir önemi yok. Sadece rakamlardan ibaret.
Yaşadıklarımız ve elimizde büyüttüğümüz hayatımız ise tek gerçek…
İster ana caddede, ister şehirlararsı yolda, ister bir çatı katının ormana bakan terasında… Yolumuzun manzarasının ve türünün hiç bir önemi yok. Yolculuğumuzun nereye olduğunun bir önemi yok!
O yolda senle yoldaş olmak yeter bana!
